my ideas
Тийм царай муутай амьтан гэхэд хайрыг маань ихэд татдаг байж билээ.
Тэр-ний сүүлийг арзгар үнсэн блок дээр тавьж байгаад заазуураар тасалж билээ. Таслах даа зүгээрч нэг тас цохчихоогүй юм. Далайж далайж, далайсан гараа буцдаггүй Монгол зангаар тас цохисон юм. Тэгсэн харин арзгар товгор гадаргуугаас болоод яс нь яарсан хэр нь арьс мах нь тасрахгүй байж билээ..... эхний цохилт нэгэнт бүтэлгүй болсон тул дахиад цавчлаа өөр газар буулгаад тавьдаг юм байна. Мэдээж дуу нь тасрахгүй орьлж байсныг төсөөлж болно. Арга барахдаа ахиад нэг, бас нэг, өөр өөр газар тас тас.....
Сүүлний угтай нь хамгийн ойрхон байсан цохилтын ормыг тааруулж байгаад, шүдээ зууж хөмсгөө зангидаж байгаад л хэрчиж гарлаа... сүүл, үс ноос, үнсэн блок, үрдэс..... эцэст нь тасархай сүүл...... эзэн нь харин босоод надаас зухдаж байна..... Сүүлтэй байсан бол яг сүүлээ хавчаад зухдах байсан.
түүнээс хойш гөлөг маань над руу муухай харж сурсан юм. толгойгоо хоёр тийш нь сажлаад, юу гэнээ, аан гээд эелдэг зөөлнөөр хардаг байсан бол...тийм байхаа нэгэнт больж, намайг тоохоо больсон юм.
нутгийн маань атаманууд өөрт нь тийм будлианы хөрөнгө байхгүй болохоор, ердөө түүний төлөө намайг ирж нанчаж байгаад явахад нь... бид нэг нэгийн харьцаатай тэнцүү үзэн ядалцав....нэгэнт байдал 1:1 болохоор би бууж өгөөд, (намайг хамгаалах болоогүй гөлөг өө уучилсан) оронд нь намайг нанчсан этгээдүүдийг цоорхой шүдэндээ зуув. цоорхой шүд байхгүй...цоорвол тэрэндээ зуухаар болов.... хүүхэд байхдаа хүн төлөвшин гэж энэ байх... арван жилийн хонхны баяраар машин хулгайлж яваад нанчагчид осолд орж зуурдаар таалал болоход, миний шүд одоогийн байгаатайгаа адилаар цоороогүй, харин зуусан хэвээрээ байж билээ... нэгэнт өнгөрчих-өөд байхад нь миний хорсол занал арилахгүйгээр тэднийг үдсэн юм.
энэ бодол-г хэн ч мэдээгүй ч гэлээ олон жил сэтгэл хөндүүрлэж тэднийг явахаас өмнө амжиж уучилж чадаагүйдээ хүний сэтгэлд эдээ бээр болох энэ мэт бодол дахин тээж, магадгүй намайг явахад хэн нэгэн уучлахгүй үдээсээ гэж бодохоо эгнэгт таягдан хаясан билээ...
үзэн ядалтаар бүтэн амьдралыг туулж болно... гэхдээ үүнийг бид өөрсдөө л сонгох болно...
Нийт 1331 удаа уншигдсан | 0 сэтгэгдэлтэй
Сэтгэгдэл бичих