ШИНЭ БИЧЛЭГҮҮД
my ideas
Уярах сэтгэлгүй хүнд улаан цэцэг өгснөөс
Ургац сайтай зэрлэг сонгино
Урд нь тавиад хөшиглөсөн нь дээр
“Амиа золиослогч оюутнууд”
Алсын хараа ба хагас сайн, бүтэн сайн.
Эгэл оюутан хүмүүн-ий амьдрал хаана өрнөнө вэ? Бид сургуульдаа сурахаар очдог. Бид эргэн ирэхгүй хэзээ ч давтагдашгүй хором бүрээр амьдардаг. Гэтэл Монгол орны өнөөгийн аль ч их дээд сургуулийн маань дүр төрх ямар хан зураглалаар төсөөлөгдөж байгаа билээ. Оюутнууд сурч байна уу? Диплом л авч байна уу ?
Дээд сургуулиудын ханан дээр “амьдрал хатуу шүү”, “чиний юу чаддагийг нийгэм чинь шалгах болно” гэсэн бичиг өлгөвөл зохилтой.
Семестр семестрээр ээлжлэн одох оюутан цагийн он жилүүдэд өнгөрөөх амьдрал хаана өрнөнө вэ? Сургуулийн коридорт, Лекцийн танхимд уу? Үгүй, амьдрал ганц баян хүний түрүүчид, ядуу оюутны сэтгэлд багтдаг юм биш. Хар зах дээр, харанхуй гудамжинд энд тэндгүй эгэл хүмүүсийн амьдрал эрчлэн урсах гол мөрний ус лугаа адилаар урсан өнгөрсөөр л байдаг. Дуусашгүй их мөрөөдөл, дундаршгүй их хувь заяаны төлөө тэмцэлд нэг насаа зориулах залуу цагийн хичээл зүтгэл эрдэм ном-онд шамдан, мэрийн суралцах нь тийм эгэл бус, ичиж зовмоор зүйл болчих-оод байгаа нь оюутнууд хир хичээл хийдгийн гэрч юм.
Хэлгүй байгалийн дуугүй зарлигаар хэн бүхэн амьдрал үзэн, ухааждаг. Хагас семестрийн эцэст дүн гардгыг бодоогүй харалган залуу насны гэнэн хэнэггүй зан даль жигүүр-хэндээ мөнхийн шархтай явах хувь заяаг бэлдэнэ.
Холын аймгуудын мөнгөгүй оюутнууд байрандаа үлдэж хоцорсныг хаврын шувуутай зүйрлэн “нутаг буцаагүй оюутан” хэмээн дапаалж суудаг үлгэр үзүүлээгүй өмнөх үе, далайн давлагаан түрүүч нь хожмынх доо түргэддэгийн адилаар туугдан одно. урьдны юм ул болж хоцордгоос гажсан ганц зүйл нь “амьдрал, нэмэх нь архи тэнцүү, сүйрэл” юм. Халуун залуу насны билэгт сайхан баасан гариг, бялуурдаг бямба гариг, нахидаг ням гариг, давардаг даваа гариг, мяардаг мягмар гариг, лалартдаг лхагва гариг, пиардаг пүрэв гариг ижилгүй долоо хоногийн өдрүүд ийн үргэлжлэхэд, тасралтгүй энэ тойргийн билэгт сайхан баасан гаригт залуус түрлэг нэмэн нэгдэцгээнэ.
Учирсан бэрхийн өмнө унаж сөгдөлгүй, улирсан сар жилүүдийн хойноос уйлж унждаггүй эрэлхэг Монголын эрин зууны хувь заяа, түмэн олны маань хувь төөрөгтэй хэлхээтэй байдаг нь дамжиггүй. Арга ч үгүй юм амьдрал гэдэг өвөр зуураа хэлхээтэй байдгийн учир, ард түмний амьдрал, ардчилал шинэчлэл, эвсэл нэгдэл, сэм хуйвалдаж нам дарахын бэлгэдэл нам хоорондын дунд нисэх бор шувуудтай адилхан байхаас ч яахав. Өндөг барьж яваа эрх баригчдын атган дахь дэгдээхий болох хувьгүй амьтан шиг гаднаа өөгүй ч, амьгүй болсон алдарт оюутан залуусын маань үхээнц сүлд хийморь, өлсгөлөн тарчиг, мөнгөн дор гандсан өнгө юм. Дэгдээхий болох хувьгүй ангаахайнууд шиг амьдралаа алсан оюутан залуус, энэ бүхний төгсгөлийг бид өөрсдөө хийнэ гэж итгэдэггүй, хэн нэгэн гарч ирж, өөрт нь буян болохыг талархан хүлээдэг тэвчээртэй залуу, оюутан нас. Хорин нэгдүгээр зууны, хорь хүрээгүй хүмүүсийн амьдралын эхлэл болсон бэлгэдэл, “амиа золиослогч оюутнууд”, эрх ашиг аа хамгаалах даа терроризмоос өөр гарц олоогүй, аргагүй байдалд орсон арга сөвөгчлөөгүй, алсын хараа муутай линз зүүсэн залуу нас. Энэ бидний шунхан улаан залуу нас бишээ. 2005 оны 2 дугаар сар 10 н
Нийт 1332 удаа уншигдсан | 4 сэтгэгдэлтэй
RSS тандагч